Ja, hoe schrijf je dat? Ik weet het nog steeds niet! Ik zat in vierde klas op de basisschool en had daar 1 x per week Engelse les van de leerkracht uit zesde klas, meneer Michels. We hadden een toets gehad met Engelse woordjes en bij het nakijken wist meneer Michels niet of ik Yellow nu met een Y of een J had geschreven want dat was een beetje onduidelijk.
Ik werd om die reden naar zijn klas geroepen. Let wel, de zesde klas met de grote leerlingen die bijna naar de middelbare school gingen. Ik moest daar het woord Yellow op het grote zwarte krijtbord te schrijven.
Wanneer ik dit nu opschrijf in mijn eerste Blog voel ik weer hoe ik daar stond als klein meisje van 9 jaar. Alle ogen van de leerlingen en de leerkracht brandend in mijn rug, hoe ik dit zou doen?
Ook daar schreef ik het weer onduidelijk. Dit was immers mijn manier om te overleven in de talige wereld. Ik hoor meneer Michels nog vragen “Petra is dit nu een J of een Y. Ik moest nu dus kiezen en ik wist het gewoon niet. Net zoals ik het nu ook nog steeds niet weet. Ik gokte, verkeerd en kreeg te horen “je moet beter leren” Dit terwijl ik de hele week iedere avond de woordjes erin had gestampt.
Een trauma voor het leven maar eigenlijk ben ik achteraf de leerkracht dankbaar voor dit moment. Ik vond het toen niet leuk maar het heeft me gebracht bij hetgeen wat ik nu doe.
Mijn passie is om leerlingen te helpen met hun dyslexie. En ervoor te zorgen dat zij niet in de situatie komen waar ik toen in stond. Dit is zeker één van de redenen waarom ik mijn werk met passie doe.
Leerkrachten en docenten op een positieve manier uitleg geven en laten ervaren en voelen hoe het is om dyslexie te hebben. Leerlingen te helpen met hun dyslexie en een luisterend oor bieden aan ouders van kinderen met dyslexie.
Gelukkig zijn er in deze tijd zoveel hulpmiddelen, leerstrategieën en filmpjes die gebruikt kunnen worden om het leren gemakkelijker te maken. Maar stap één is om buitenstaanders duidelijk te maken wat dyslexie nu eigenlijk inhoud.
Deze link wil ik dan ook graag met jullie delen. Ik gebruik hem vaak bij een ouderavond van ouders met een kind met dyslexie of de scholing van leerkrachten en het is voor vele een eyeopener.
https://sim.expertisecentrum-dyslexie.nl/#/
Mochten er in mijn blogs soms fouten staan dan excuses hiervoor, maar ik ben inmiddels ouder en wijzer en weet dat kennis niet alleen betekent dat je foutloos moet kunnen schrijven.